Non est igitur summum malum dolor.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Duo Reges: constructio interrete. Deinde dolorem quem maximum? Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Tuum credibile?

Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Scisse enim te quis coarguere possit? Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Bonum incolumis acies: misera caecitas. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

1. Quid est igitur, inquit, quod requiras?
2. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.
3. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
4. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.

• Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.
• Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
• Bonum integritas corporis: misera debilitas.
• Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Bork

Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Bork

Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Nihilo magis.

Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.

Bork

Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur.

Scrupulum, inquam, abeunti;

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Beatum, inquit.

Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.

Vide, quaeso, rectumne sit.

Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.

A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.

Ita fit illa conclusio non solum vera, sed ita perspicua, ut dialectici ne rationem quidem reddi putent oportere: si illud, hoc;

Tenere autem virtutes eas ipsas, quarum modo feci mentionem,
nemo poterit, nisi statuerit nihil esse, quod intersit aut
differat aliud ab alio, praeter honesta et turpia.

Bonum integritas corporis: misera debilitas.